Groepsgericht Leidinggeven

Na de eerste helft gevoetbald te hebben, werden er 3 jongens binnen het team erg onrustig. Dit liep uit op schelden tegen elkaar en ruzie.

Mijn taken waren het aansturen en begeleiden van de voetbalploeg tijdens hun competitie. En in deze situatie moest ik gelijk ingrijpen, om de jongens rustig te houden en de tweede helft door te kunnen spelen.

Ik heb de drie jongens apart geroepen. We stonden ver van de andere spelers en het publiek. Ik heb gevraagt wat er aan de hand was. Het bleek dat er één jongen iets heel negatiefs had geroepen naar een andere jongeren. Waarna de derde jongen er zich mee ging bemoeien. Ik heb mijn eigen mening niet gegeven maar gevraagt, waarom diegene het geroepen heeft. Vanuit dit antwoord kon ik opmaken of het echt erg was of dat de andere jongen zich aanstelde. Ik heb de jongens elkaar een hand laten geven en gevraagt of ze het elkaar konden vergeven.

De jongens hebben de tweede helft van de wedstrijd erg sportief gespeeld. Ik merkte dat ik erg veel invloed op hun had en dat ze goed luisterde. Na de wedstrijd heb ik gevraagt of het nu helemaal bijgelegd was en dat was gelukkig zo.

Omdat ik de jongens niet kenden, vond ik het erg moeilijk om rustig te blijven en geen eigen mening te tonen. Het beste is om zo een jonge jongen straf te geven, omdat zij daar van leren. Maar omdat ik niet hun moeder of echte leidster ben, vond ik dat ik dit niet kon maken. Ik vind dat goed gereageerd heb. De volgende keer zorg ik dat ik eerder ingrijp, zodat er geen een erg ruzie uit ontstaat.